5000+ recenzji
Ciesz się wycieczką z przewodnikiem po tym niesamowitym arcydziele, aby poznać cały niezbędny kontekst jego historii i w pełni go docenić. Otrzymasz pełną wycieczkę po kościele Santa Maria delle Grazie i 15 minut w refektarzu, aby podziwiać popularne arcydzieło Leonarda.
Najlepsza cena:
€49
Nawet jeśli potrzebujesz biletu na ostatnią chwilę, zawsze istnieje szansa, że oficjalna strona internetowa wciąż ma je w sprzedaży, w zależności od sezonu. Jednak bilety na Ostatnią Wieczerzę trafiają do sprzedaży z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem i są bardzo popularne, a turyści często nie są w stanie znaleźć wolnych miejsc w ostatniej chwili. Na szczęście istnieją inne opcje.
Internetowe biura podróży zazwyczaj rezerwują niektóre bilety w celu ich odsprzedaży lub wykorzystania w swoich wycieczkach. Ponieważ oferują one elastyczną politykę anulowania rezerwacji, łatwo jest znaleźć bilety last minute za pomocą agregatorów online, takich jak TourScanner, gdzie będzie można znaleźć i porównać wszystkie bilety i wycieczki na Ostatnią Wieczerzę i znaleźć najlepsze dopasowanie do swoich potrzeb, nawet last minute!
Jeśli wszystko inne zawiedzie i naprawdę chcesz zobaczyć to arcydzieło podczas swojej wizyty, najlepszym rozwiązaniem jest udanie się osobiście do kiosków biletowych w mieście, aby sprawdzić, czy są dostępne bilety, które nie zostały wystawione na sprzedaż online. Może się zdarzyć, że natkniesz się na wolne miejsce w ostatniej chwili lub nie pojawisz się na miejscu, które zwolni dla ciebie miejsce, ale będziesz musiał być bardzo elastyczny pod względem przedziału czasowego.
.jpg)
Godziny otwarcia The Last Supper są takie same przez cały rok, od wtorku do niedzieli.
Muzeum: od 8:15 do 19:00
Kasa biletowa: 8:00-18:45
Ostatnie wejście na Ostatnią Wieczerzę jest 15 minut przed zamknięciem.
Wizyta na Ostatniej Wieczerzy jest zaplanowana na 15 minut.
Ostatnia Wieczerza znajduje się wewnątrz kościoła Santa Maria delle Grazie, na Piazza di Santa Maria delle Grazie, 2, 20123 Milano.
GoogleMap Directions
Głównym wejściem do muzeum jest to wspomniane powyżej. Przed wejściem należy jednak przejść przez kiosk biletowy, około 10 metrów na lewo od głównego wejścia, aby sprawdzić dokumenty tożsamości i zostawić ewentualny bagaż lub duże torby.
Podczas gdy Ostatnia Wieczerza jest namalowana w refektarzu, tylko namalowane postacie mogą jeść w środku! Muzeum znajduje się jednak w centrum Mediolanu, więc w pobliżu można znaleźć wiele okazji do skosztowania wspaniałego jedzenia.
Znajdują się tam szafki, w których można zostawić duże torby i bagaże, których wnoszenie do środka jest zabronione, a także łazienki, księgarnia i wielojęzyczne ulotki informacyjne dla odwiedzających.
Muzeum Ostatniej Wieczerzy znajduje się w pobliżu centrum Mediolanu, z wieloma atrakcjami w odległości spaceru, takimi jak Zamek Sforzów i Bazylika Sant'Ambrogio. Jeśli interesuje Cię obszerna lista, sprawdź nasz artykuł o rzeczach do zrobienia w Mediolanie!
Jeśli chcesz zanurzyć się głębiej w artystycznej stronie rzeczy, możesz zdecydować się na wizytę w Duomo lub zwiedzanie teatru La Scala.
Natomiast jeśli chcesz dowiedzieć się, gdzie miejscowi spędzają wieczory, wycieczka po kanałach Navigli jest zdecydowanie właściwym wyborem!
Nie można jednak pominąć przyrody poza miastem! Wybierz się na jednodniową wycieczkę nad jezioro Como i przekonaj się, dlaczego wielu bogatych i sławnych wybiera je jako miejsce na wakacje.
Ostatnia Wieczerza ma głębokie znaczenie w religijnym i kulturowym środowisku XV wieku. W tym okresie renesans był w pełnym rozkwicie, charakteryzującym się ponownym zainteresowaniem klasyczną starożytnością, humanizmem i innowacjami artystycznymi. Przedstawienie przez Leonarda ostatniego posiłku Chrystusa z apostołami uchwyciło kluczowy moment biblijny, podkreślając ludzkie emocje i zdradzając dramatyczne napięcie tego wydarzenia. Obraz ten głęboko rezonował ze współczesnymi widzami, odzwierciedlając renesansowe ideały realizmu i indywidualnej ekspresji.
Umieszczona w refektarzu klasztoru Santa Maria delle Grazie w Mediolanie, Ostatnia Wieczerza miała na celu wzmocnienie duchowej atmosfery jadalni. Klasztor był ważną instytucją religijną, co czyniło go odpowiednim tłem dla tak znaczącego dzieła.
Leonardo da Vinci mistrzowsko ułożył apostołów w jednej linii po jednej stronie stołu. Chrystus jest punktem centralnym, umieszczonym w centrum, z wyciągniętymi ramionami tworzącymi trójkąt, symbolizujący stabilność i boskość.
Wykorzystując perspektywę liniową, da Vinci kieruje wzrok na Jezusa. Znikający punkt tuż nad głową Chrystusa potęguje ten efekt, tworząc głębię i realizm. Ta organizacja podkreśla dramatyczną reakcję apostołów, którzy są zgrupowani w dynamicznych grupach po trzech, z których każdy reaguje na deklarację zdrady Chrystusa.
Da Vinci wykorzystał grę światła i cienia, znaną jako światłocień, aby dodać objętości i trójwymiarowości postaciom. Oświetlenie wydaje się pochodzić z okna za Chrystusem, symbolizując jego boską naturę i podkreślając jego centralną rolę.
Ta technika oświetlenia wzmacnia intensywność emocjonalną, sprawiając, że postacie wydają się bardziej realistyczne. Kontrast między światłem i ciemnością nie tylko modeluje formy, ale także zwraca uwagę na kluczowe elementy, takie jak mimika i gesty apostołów, podkreślając ich zróżnicowane reakcje emocjonalne.
Ostatnia Wieczerza wywarła ogromny wpływ zarówno na sztukę tradycyjną, jak i współczesną. Jego kompozycja, przedstawiająca Jezusa w centrum z apostołami ułożonymi symetrycznie po obu stronach, była szeroko naśladowana i przywoływana.
Ten ikoniczny obraz wykracza poza świat sztuki. Pojawia się w literaturze, kinie, a nawet reklamie. Obraz przedstawiający ludzkie emocje stał się przedmiotem licznych badań i interpretacji, w tym teorii spiskowych i analiz symbolicznych. Jego obecność w kulturze popularnej podnosi jego status, czyniąc go nie tylko arcydziełem sztuki renesansowej, ale także trwałym symbolem w globalnej świadomości. Możesz dowiedzieć się więcej o jego bogatej historii i trwających wysiłkach konserwatorskich z różnych źródeł.
Ostatnia Wieczerza Leonarda da Vinci uległa poważnym uszkodzeniom z powodu czynników środowiskowych i wadliwych technik renowacji. Już w XVI wieku dzieło ucierpiało z powodu wilgoci i łuszczenia się. W kolejnych stuleciach różne próby odnowienia obrazu często pogłębiały uszkodzenia. W XVIII wieku pierwsi konserwatorzy używali substancji takich jak klej i lakier, które osłabiały oryginalny pigment. Powodowało to dalsze łuszczenie i przebarwienia.
Współczesne prace konserwatorskie nad Ostatnią Wieczerzą były bardziej metodyczne i naukowo uzasadnione. Najbardziej rozległa renowacja miała miejsce w latach 1978-1999 i trwała 21 lat. Konserwatorzy usunęli poprzednie materiały renowacyjne i ujawnili oryginalne prace Leonarda.